Nek ana mangkel, terus dadi udun, apa ae sing diomongke jadi njendol. Ra kena dipenggak, ra kena dicekel. Yen dicekel malah njebrot, lara! Disawang ae uga tambah risih, tambah gedhe!
Kon tau ngrasakke? Dina iki aku sing udunen, loro. Neng utek karo neng ati. Dadi ra iso ngapa-ngapa. Luwih apik meneng ae. Soale apa ae sing metu saka cangkemku bakal salah. Kon ngerti akibate? Geger, jes! Luwih apik meneng ae. Lungguh manis, ambegan ben tetep urip, lan ndonga! Nunggu, mene, dina sing seje!
No comments:
Post a Comment